Az mizah, az can sıkıntısı, az yaşananlardan kıssadan hisse deme ihtiyacı.

Dama: Duman abiiii naapiyosunnnnn
Duman: Kuyruğumu yalıyorum eşşek sıpası,sen naapiyosun! ( kafasına kafasına vurcam ben bi gün bu veledin!)
Dama: Oyun oynayalım mı Duman abiii noolur ama noolurrrr
Duman: Ya bi git çocuğum bi git temizlen falan allah aşkına. Ananız öğretemedi tamam anlıyorum, ama benden de mi görmüyosun yaa.Git yalan temizlen ya da ne biliyim uyu!
Minti: Dama benle oynasana Dama , hadi benle oyna, noolur oyna, hadi koşalım, bak fare yakalayalım noolur.
Dama: Ya git senle oynamam ben, en sevdiğim faremi sen kaybettin geçen gün. Bulamadım da. O kadar ağlıyorum insanlara onlar da bi zahmet edip aramıyorlar.
Minti: Ama beni kırıyosun Dama, niye kırıyosun ki beni, ben seni çok özledim evden uzaktayken, kırma beni noolur, hadi oyna benle,benle oyna Dama.
Duman: Off allahım yaaa, iyi ki bi 2 hafta kayıptı bu karı, hala mı bunun ekmeğini yemeye çalışıyor? Hem kızım sen yokken bizim kafamız çok rahattı. Kimse önümüze yatıp yatıp poposunu burnumuza sokmuyordu. Hala anlamıyorum niye o hareketi yaptığını. Gerçi az uğraşsak anliycaz gibi di mi lan sıpa?
Dama: Abi ben daha bi hatırlıyorum gibi ama pek de emin değilim. Yani bir şey yapılıyordu o popo buruna gelince ama biliyosun annem :(( Hıckk, ühühü hüü
Duman: Hah hayatının travmasını hatırladı yine bu sıpa. Oğlum sen anneni zaten kaybetmiştin. Sana araba çarpmıştı araba. Lan arabayı hatırlamıyor da annesini kaybetmeyi hatırlıyor bu değişik.
Minti: Duman abi çok ama çok üzüyorsun beni. O iki hafta diye küçümsediğin şey var ya, hiç yaşamayın hiç. Bi ben bilirim sokaklarda annem yokken neler yaşadığımı. Sen hiç kuru ekmek kemirdin mi ha abi, hiç kemirmeye çalıştın mı? Kuru ekmek kemirilmiyor abi, ama açlıktan korkudan deniyor insan abi, deniyor.
Duman: Off tamam kızım yaa, başlama yine ajitasyona. Döndün geldin işte geri. Hem fark etmiyorum sanma, sana gizliden gizliye hep yaş mama verdi bu kadın.Onun hesabını da yazdım bi kenara.
Dama: Abi bu ses ne, balkondan geliyor. Abi korkmalı mıyım? Duman abi çok fena bu ses abi ben korkuyorum!
Duman: ( yeminlen salak bu çocuk) Oğlum korkma la korkma. Güvercin konmuş balkona, Gel az seyredelim pencereden, hem jimnastik olur, avcılık yeteneklerimizi hatırlarız.
Dama: Yok abi yok ben çok korkuyorum, ben dolaba girsem bi abi ha girsem mi? Orası güvenli di mi abi, güvenli de noolur.
Minti: Hahahayy salaak Dama salaak Dama:) Kuş o oğlum kuş, ben sokaktayken hep gördüm ki onları. Niyeyse hep gözüme yemek gibi gözüktüler. Duman abi bu kuşlar yemek mi abi, ha yemek onlar di mi? Ama büyük olanları nasıl yiycez abi, yenmez ki onlar, hem büyükler abi.
Duman: Kız sen de iyi ki bi 2 hafta kaybolup sokakta yaşadın. İnsan kısmının bedelli askerlik anısı gibi anlatıyorsun da. anlatıyorsun. Büyüklere yaklaşmayın, küçükleri bulursanız da sakın yemeyin. Bayıltıp anneye getirin.Ona arada hediye vermeniz lazım.












Ben: Arkadaşlar ben geldim, yaramazlık yok inşallah.
Minti: Annem, annem, annemm hoş geldin, çok özledim seni, bi daha beni bırakma anne, bırakmican di mi anne, sakın bırakma anne, bak ne tatlıyım ben anne, sakın bi daha gitmiyim ben anne.
Ben: Kızım mintoşum, abartma, tamam geldim. Kız kaç hafta geçti tamam bir daha kaybolmayacaksın. Şımarma şımarmaaa. Off serseri karı şirinsin ama:)
Dama: Anne yalnız olmayabilir, ben korkuyorum abiii, abi ben dolaba gidiyorum. Eğer yalnızsa bana mivv de ben çıkarım.
Ben: Dama yeter kaçma. Vallahi kimse yok. Off bu kedi nasıl alışacak yaa.
Duman: Selam anne, yaş mama getirmişsindir umarım. Tüm gün bu iki zibidiyle bırakıyosunuz beni zaten, bunun bir bedeli var.
Minti: Annem, annem, hadi sev beni, okşasana, hem bak ben seni çok seviyorum, seviyorum seni anne.
Ben: Kızım prensesim geveze kedi sana mı deniyor? gel tamam gel kucağıma:)
Duman: ( yeminlen yalakalık yapmıyorsa ben de Norveç kedisi değilim). Anne yaş mama demiştim ?
Ben: Yok öyle her gün her gün yaş mama. Bırakın bakiim ağlaşmayı.

Ben: ( telefonda) Timam yiğen ev senin gel akşama.
Dama: Duman abiii bak yine o dirinn dirin sesi geldi. Abi ben korkuyorum abi.
Duman: Salak sıpa o zil sesi lan, kapı çaldı biri geliyor demek.
Dama: Nasıl yani? biri mi geliyor, yabancı biri, ya bana zarar verirse, korktum ben abi, abi kaçcam ben. Abiii dolaba giriyim mi ben?
Minti: Yahahah salaaak Dama salaaak Dama. O gelen Can abi yaaa. Çok seviyom ben onu. Hep gıdımı kaşıyor.
Duman: Kız sen bile şu sıpadan akıllısın diycem nerdeyse. Kork oğlum kork! Hatta öyle bi kork ki git bi daha çıkma lan saklandığın yerden. Pehheyyy buna da erkek diyorlar bana da, ona yanıyorum ben.
Minti: Akıllıyım di mi ben abi, vallahi akıllıyım. O sayede sokakta hayatta kaldım. Siz bana hiç öğretmemiştiniz sokağı ama ben yine de becerdim abi, evet becerdim, becerdim ben.
Duman: Off bi sus kızım bi sus. Sen üç haftalıkken anneni kaybettin. Bizim camiada eğitim işi anneye bakar, ben ne yapsaydım ?

Dama: Abiii kapıdan bi ses geliyo!
Ben: Selam cicoş hoş geldin. Bak bu korkucak yine senden noolur üstüne gitme. Geçen sefer 3 gün çıkmadı gardroptan.
Duman: Korkma be sıpa korkma. O annenin yeğeni. Tanıyorum ben onu. Sabaha karşı yatağına girersen çok güzel kaşır sırtını.
Yeğen: Teyze bak yine benden korkmaya karar verip topukladı bu.
Dama: Ya yok biliyorum ama korkuyorum elimde değil, ben dolabıma giriyim.Abiii o insan dolaba gelemez di mi abiiii?
Minti: Hoş geldin şeker. Beni kaşısana, bak kucağına da çıkarım, hadi okşa beni, ben çok seviyorum okşanmayı. hem biliyo muydun, ben kaaaç gün sokakta kaldım?

Duman: Ey sahibem bu ikisine alıştım, zayıflamamı da sağladılar. Ama o dükkandaki tek gözü kör bebeği sakın eve getirme.

1- O bebek ve ben bu yaşımdan sonra babalık yapamam.
2- Bir de bu sıpaların onu kabullenmesiyle uğraşamam.
3-Yine de yuva bulamazsan naapcaz el mahkum diycez.