Yine blogu ilk açtığım zamanlardaki Bir Yazı Yazalım kapsamında yazmış olduğum eski bir yazıyı güncelliyorum. Yazının aslı burada olup kendimce yazdığım uçuk kaçık bir yazıydı. Öyle edebiyat değeri falan olduğundan değil ama yazarken eğlenmiştim, şimdi okurken yine eğlendim.

Neyin onu uyandırdığını anlamadı.Çalar saatinin çalmış olmasına imkan yoktu,daha alacakaranlıktı pencerenin dışı.Saat kaç diye bileğindeki saate bakmaya çalıştı ama karanlık izin vermedi.Çalar saati eline alıp ışık düğmesine basınca gördüğü 'ee ben hala uyuyorum' dedirtti.İki ince cisim karşı karşıya oturmuştu.

-Yok ben rüya görüyorum...
-Biri akrep biri de yelkovan mı ne bunların?
-Aa bacak bacak üstüne atmış uzun olan...
-Uyan Sis uyan,ne yedin de akşam bu kadar kabusa kaldın yaw?

Gerçekliğin sınırındayken son duyduğu yelkovan olan şahsın kendisine :

++Bilader uyumuyorsun. Biz biliyoruz da, sen de anla, kısa keselim işimizi
demesiydi.

-Siz gerçek değilsiniz. Bu rüya, akşam yediklerim dokundu, şimdi kalkacağım yataktan ve tuvalete gideceğim.

++Biraz zor be canım (kısa olan,allahım akrep kolu yani, yok kesin kabus bu) dedi.

-Neden yaa, kalkıp banyoya gideceğim işte, size ne? Hem siz bekleyin beni, gelince anında uykuya dalarım. O zaman görüşelim.

++Zor canım, zor.Bak şimdi derin bir nefes al ve 2 saniyeliğine kapa gözlerini. Sonrası daha kolay olacak.

İster istemez kapadı gözlerini. Bu işte şartlanmak, düzene, emir verene uymak. Omzunda bir ağırlık hissetti. Sol omzu. Sanki çıkmış mı, kırılmış mı ( biliyordu köprücük kemiği kırmanın ağrısını), yok o da değil. Tuhaf bir ağırlık ve ağrı. Gözlerini açtığında iki omzunda oturuyorlardı. Hade len demeyin, akrep ve yelkovan birer omzuna oturmuş hatta yelkovan şahsı bacak bacak üstüne atmış bi de sigara yakmıştı.

Yelkovan sol omzundaydı, akrep sağ. Arada ensesi arkasından birbirlerini dürtüp anlamadığı bir dilde konuşuyorlardı. Ne olacağını beklemek daha iyi derken kafasında, bir anda akrep dizine atladı.

++Kardeşim hadi kısa keselim, daha uğrayacağımız çok yer var ve iş sonrası biraz takılacağım bir kız var.

-Ya neyi kısa kesmem gerektiğini söyleyin de keseyim. Ben yatağımda uyuyordum, rüya görmeye başladım ki bu kadar başa bela rüya yok yani. Nedir olay?

++Ya ben derim ki, sen bizim tarafa gel. Dedi yelkovan.

-Nasıl yani, neden geleyim? Hem neresi sizin taraf?

++Bak şimdi sen soluna doğru git, bi ışık göreceksin önce. Hah o sol taraf benim taraf işte.

++Bi dakka sırık, etki altında bırakmamız yasak biliyorsun.

Kısa olan söylemişti bunu. Bir yandan ayakkabısını ıslak mendille silerken.

++Bak koçum,bu yüzyıllardır devam eden bi şey. Bakma sen onla birbirimizi yememize, aslında size doğru seçimi yaptırmaya uğraşıyoruz.

-Yaa pardon da, ben hala uyuyorum, ne seçimi, doğru ne, yanlış ne;allahım o son kadehi içmemem lazımdı.

++Bak bilader, şöyle anlatayım, sen ölüyorsun, biz de ruh ipini almaya geldik. Takdir edersin ki en kolay saklanacağımız yer saatleriniz. İşte biz bu ipi kesmeye geldik.
++Şimdi sana soracağımız,hangimiz kessin?

-Nasıl yani?

++Ya bak bu bodur keserse farklı ben kesersem farklı olacak.

-Saate bakana daa saati okuyana daaa,len sizi bana sayıyla mı verdiler,de gedin hele başımdan.

++Sen yap akrep.
++Yok yapamam kanım ısınmıştı, sen yap.
++Bak birimizin yapması gerek...
++Çağır len patronu, yerse o yapsın...

Sonrasında sadece gümüşî bir karanlık vardı...