Çok Kedili Hayat' a Devam

    Yazan: Sis Etiket: »
    Beğeniler


    İlk yazıyı saat 11.00 de bırakmışım. Devam, yılmak yok.

    11.30:
    Dükkana gitmece, Bu aralar dükkanda kafeste yaşamak zorunda olan tek gözlü bebeği kafesten çıkarıp Deryacığımın dükkanına koşsun diye bırakmaca.
    13.00:
    Bilimum kadrolu kedilere kelle sayımı yapmaca, herkese yemek vermece. Eğer sayımda burdayım diyemeyen olursa sokak sokak aramaca.

    Arada tabii ki mümkün olduğunca çalışmaca.

    14.30:
    Sokak çocuklarımın yemek zamanı. Tavuklu makarnalar, yaş mama konserveleri, tabaklar, kuru mamalar, su şişeleri; hava yağışlıysa ayağa giyilecek galoşlar unutulmamalı ( sonra tüm parkın çamurunu dükkana taşıyorum, eş bey çok kızıyor); neyse işte tam donanım parka gitmece.

    15.30:
    Doyan çocukların oyuna dalmasını bir sigara keyfiyle seyretmece. Sağlık kontrolü. Vitamin içecekler sağa, parazit ilacı içecekler sola. Şiştt pisi beyler, hanımlar; sağınıza sarımsak solunuza.... Off tamam vaz geçtim, koyduğum yerde kalın yeter. Arada kafa saymayı ihmal etmiyoruz. Hmm kısırlaşıp gelen siyah kız burada. Ağzı yaralanmış bol tüylü de burada ve yemek yiyor. Dur bi küçük tekir vardı göremedim. Kırçıllı siyah kardeşler yine ayrık otu misali park dışında. Bol tüylü siyah oğlum ben önüne vermezsem yemeğini yemez. Barınak yarın temizlenmeli, bugün tembelim.

    16.30:
    Dükkanda kıyamet kopmaca, en eski kediyle yeni gelenler bir türlü kuramadılar hukuklarını. Ben girmiycem araya arkadaşım, bakın başınızın çaresine. Aaa o yavru tek gözlü olan o kafeste kalacak kusura bakmayın.

    17.00
    Sokak sokak, market market ( sanal da oluyor bu dolaşma ) dolaşıp ucuz tavuk vs aramaca, bulduğunu almaca.

    17.30
    Eee biz ne yiyecez diye arayan kocaya buzdolabında nerede ne olduğunu anlatmaca.

    Arası iş iş ve çalışmaca.

    22.45:

    Gece eve ilk girdiğimde oğlum çoktan uyumuş oluyor. Kedilerin de nevri dönmüş. Kum temizleme, su kabı yenileme, kuru mama vermece derken zaten kuru mamaya itiraz edip hepten beynimi s*kiyorlar. Az biraz gönül alma, oyun oynatma derken evdeki diğer insan kişileri uykuya daldığından bana kalıyor oyalamak.

    Bu döngü bitmez. Şimdi Duman mutfak kapısın açıp içeri geldi. Sanırım çok uzun zamandır bulamadığı kucak istiyor.





     Bu Duman değil ama Mintinin ilk resimlerinden biri.

    2 Kişi Yorum Yapmış.

    1. su says:

      Blogun ismini değişelim mi? artık hep kedi yazıları yazılıyor-ki ben bir korsan yazar olarak bundan çooook memnunum :))))ve bu arada ben şahsen Duman ın yeni gelenlerle ilgili düşüncelerini de çok merak ediyorum,artık mikrofonu Duman a verme vakti gelmedi mi şekom :))

    2. Kedicilik bir başka işmiş.. :))Benim hep köpeğim oldu..İlk kediyi bir yıl önce eve aldık, şimdi bir tane daha istiyorum ama eşim köpeğimizi perişan ederler diye istemiyor..Ama pes etmedim henüz :))

    Siz de Yorum yapın