EĞER ZAMANI GERİYE DÖNDÜREBİLECEK OLSANIZ,KENDİNİZİ DEĞİŞTİRMİYDİNİZ?
Gecenin bu saati,kafamda dokuz değil 11 tilki belki,yanımda yarım şişe Ardhberg Isle Malt,nerden takıldım ben buna.Hah işte takılma sebebim bu linkte
Spin
(ki videoyu direkt buraya eklemeyi gönlüm elvermedi.Sağolasın sufi-saja bana düşünecek bir şey verdiğin için.)
Neyse ,konuya dönelim.Zamanı geri döndürme yetiniz olsa yaparmıydınız,ya da yapsanız da neleri değiştirmekte kullanırdınız o yetiyi?
Hepimiz severiz 'ben pişmanlık duymam' demeyi.Peki gerçekten pişman olmadığımız hiç bir şey yok mu hayatımızda?
Ben cevap veriyorum:VAR.Hem de dibine kadar pişman olduğum şeyler var.Kimimiz şöyle açıklarız:'' Yaa abi,ama o zaman ben daha gençtim''
''Ya dünyayı bilmiyodum ki...'' veya ''Şartlar gereği öyle yaptım.'' veya ''Ben sevdim ama o sevmedi''
Şimdi gelelim benim yoruma.Her ne yaptıysam,her ne yaşadıysam,her biri ne kadar kötü ya da iyi olduysa,ya da her biri başıma bin türlü çorap örüp işin içinden çıkmamı gerektirdiyse;hepsini ben yaptım.Bu yaptıklarım ve sonuçları beni ben yaptı.Şİmdi burada dönüp kendime bakıyorum.Mevcut BEN'i seviyormuyum?Ve cevap:Evet;
Her ne kadar uyuz da olsam,felaket senaryosuna göre yaşayan biri de olsam,insanı hayatımdan anında çıkarsam da ,onlara ve kendime acı versem de;Ben kendimi bu halimle seviyorum.Ve yaşantılarımla.Hiç aklımdan geçmiyor beni ben yapan yaşanmışlığı değiştirmek.Arada daha fazla acıtmaya çalışanlar oluyor ya,işte onlara da yaşanmışlıklarım sayesinde direnebiliyorum.
Peki siz?Siz hiç ahh zaman geriye dönse diyormusunuz?
1 saat önce
.jpg)
ah sishyphos nerden açtın bu konuyu şimdi:(
ben 32 yıldır sürekli bu sözleri söyledim kendi kendime.
her ne kadar olacak şey değil desemde öylew bir yetim olmasını istedim çoğu zaman.
ama son pişmanlık fayda etmiyor ne yazık ki!
ne kadar kader desekte, insan kendi ediyor kendi buluyor.
pişmanlıklarla,keşkelerle geçsede yaşantımız gene de HAYAT GÜZELDİR!felsefesiyle yaşamayı bilmeli.elimizdekilerinde kıymetini bilip yaşamaya devam etmeliyiz.
VAR MI BAŞKA ÇÖZÜMÜ?
dünya (Felek) ne kadarda garip. Bazıları yanındakilerin kıymetini bilmiyor, bazıları ise uzaktakini önemsiyor. Gözden ırak olan gönülden de uzak olanın tam tersine belki de birinin yanında , yöresinde ve hatta gözü önünde olmak zaman zaman aynı yerde bulunmanın verdiği rehavetle ilgisizlik, yorgunluk ya da ne bileyim içine yerleşen yılların alışkanlığına ya da belki çekilmezliğe dönüşüyor. En garibidir birlikteliklerde yaşanan alışkanlıklar. Alışkanlıktır biri bir diğeri için, mecburiyetidir bir nevi,ya da olması gerekenn ama ara sıra olmasa da ne güzel olandır!... Ama alışmıştır ya Artık (gayrı)….Yapacağı da bir şey (Bilinmeyen) de yoktur.
Tüm Hayattımızın % 90’ında süren bu alışkanlık zaman zaman gelecekteki keşkeleri öyle bir biriktiriyor ki Artık (gayrı) çentik atacak yer kalmıyor yüreğinizde . Atacak yer kalmıyor da bunun farkına varabiliyor muyuz sizce? HAYIR… Bunu ne zaman anlayacağımızda hepimizin bildiği gibi o malum zaman…. O insanı kaybettiğimizde ancak. Sonra yüreğinizden kopup gelen o kelime(kelam)ler dökülüyor dudaklarınızdan KEŞKE….
Keşke babama söylemeseydim o sözü…
Keşke burada olmasaydım
Keşke tanımasaydım onu…
Keşke gitmeseydim…
Keşke o okulda olmasaydım
Keşke dönmeseydim bu şehre…
Keşke… Keşke… Keşke…
"Keşke"nin panzehiri "iyi ki"dir.
İlki ne kadar pısırıksa, ikinci o denli yiğittir.
"Keşke"li cümlelerde nasıl yaşanmamışlığın, yarım kalmışlığın o ezik tuzzu kuruluğu varsa, "iyi ki"lilerde de göze alabilmişliğin, riske girebilmişliğin, tadına varabilmişliğin mağrur yaraları kanar….
"Keşke"cilerin Hayattı, kasvetli bir pişmanlıklar mezarlığıdır.
"İyi ki" öyle mi ya!...
Onda, yara bere içinde de olsa, yana yana, ama doyasıya yaşamış olmanın iç huzuru ve hakklı gururu haykırır.
İyi ki sevmişim onu…
İyi ki buradayım…
İyi ki tanımışım o güzel arkadaş (dost)u…
İyi ki evlenmişim onunla..
İyi ki doğurmuşum sizi…
İyi ki ailem sizsiniz…
İyi ki bu mesleği seçmişim
İyi ki… İyi ki… İyi ki…
Haykırabiliyor muyuz? İyi ki evet. İyi ki.. diyebiliyor muyuz? Bir sorun bugün kenndinize. Hangisi fazla Hayattımızda, hangisi çook . Bin pişman olup arkadaş (dost)luğa, aşka, Hayatta, annemize, babamıza, sevgimize, çocuklarımıza dair yaşadığımız Keşkeleri…
Sonra bir de o inanılmaz ve anlatılmaz tat da yaşanan iyi ki’leri…
Hayattınızda keşkelere yer vermemeniz ve iyi ki’lerin o anlatılmaz güzelliğini yaşamanız dileğiyle……
alıntı
Babanne çok güzel bir yazıydı.teşekkürler.Ve keşke hep iyi ki diyerek yaşayabilsek:)