TDK der ki; Güven : 1. Korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu, itimat.2. Yüreklilik, cesaret.
Konumuz TDK değil tabii ki. Ben güven sorunları yaşayan bir insanım. Belki tek değilim, belki herkes böyle, belki ben arızalıyım bilemeyeceğim. Ama hep güven ve güvenmekle ilgili sorunum oldu. Eğer konuya dalarsak:
Güven : Yaşamın getirdiği paradokslardan en sosyal olanı.
Güven : Genelde 2 yaş itibariyle insanda kaybolan
Güven : En büyük ihtiyaç.
En zor sahip olunan.
En önemli, ve en nadide ,ve en unutulmuş ve en önemsenmemiş insan gereksinimi.
Birine inanırsın, sözcükleri vardır sana verdiği ve bakışları güven uyandıran.. Ya da belki senin güven uyandırmasını istediğin, o adamın bir hayat süresince yanında olacağını sanırsın o sözlerle, o güçlü duruşuyla, için rahat eder, huzur dolarsın, belki bir gün , en kötü gününde o olacaktır yanında, bir cenazede, bir karanlık ve gri günde, kara bir çukur gibi çeken yalnızlıkta.. Belki konuşmazsın bile, detaylar yoktur ve sadece o güven vardır, bilmek ve inanmak vardır. Manasız bir romantiklik de değildir üstelik. Çünkü sağlamdır, en sağlam matematik problemi gibi, bilirsin asla değişmez. O kötü gün gelse de gelmese de rahat uyursun, o yanındadır çünkü. Yalnız değilsindir ve olmayacaksındır. Karamsar olduğunda, gece yatağına o kara cüppeyle yattığında onun dostluğunun varlığı vardır en kötümser düşüncendeki aydınlık bir nokta gibi.
Ta ki bir gün bunun aslında senin hayalin olduğunu anlayana kadar.. Güvenmenin anlamsızlığı ve kendine kızgınlığın .. Ve şaşkınlığınla başbaşa kalana kadar inandığın, kendini inandırdığın upuzun zamana şaşarsın.
Güveneceğin biri var mıdır.. Güven var mıdır?
Güven : Aynanın biz tarafıdır. Öbür yan yoktur, akistir görmek istediğiniz.
Güven : Tırmanılan ağaçta rastlanılan sağlam dal, sudan geçerken basılan sallanmayan taş gibi, derin deniz dalışınızda buddynize olan gibi; hayatınızı tehlikeye atabilir bu güven, ölmenize sebep olabilir.
Güven : Zorakidir, insan bir dala tutunmayı arar hep. Ama tutunulan dal hep çürüktür.
Güven : Karşında sana sesiyle canıyla kanıyla gelenin var olduğuna inanmaktır.
Güven : Her insanın ihtiyacıdır. Eninde sonunda güvenmek isteriz. Ama asil olan korku hep durur kime güvendim ben diye.
Güven : Lades olacağını bilsen de çekiciğiline kapılırsın
Güven : Bazen hiç düşünmeden anlatmaktır en derin sırları tanımadığınız bir kişiye. Onda bir şeyler hissetmişsinizdir, gözlerinde o ışığı görmüşsünüzdür. Amaç denemek midir, sebep deli cesareti midir, yoksa bilinç altınızda yatan onun sır saklayabilen bir kişi çıkması yönündeki isteğiniz midir bilinmez...Günler geçtikçe anlatmaya devam edersiniz, anlattıkça anlatasınız gelir. Dost olur bir şekilde size...
Güven : İmkansızı oldurmaya çalışmaktır.
Güven : Bu da ekşide yazmış biri. Noktasına bile dokunmadan... Aynen..
güvendiğiniz an bağlanmışsınız demektir, bağlılık kaybetme korkusunu getirir. bir şeyi kaybetmekten korkuyorsanız sizi siz olmaktan çıkaran her şeyi yapana kadar denersiniz. pişman olacağınızı bile bile, belki bilmeyerek yaparsınız. bağlandıkça alışırsınız, alıştıkça bağlanırsınız. o bağ güçlendikçe koptuğu an yaşayacağınız acı katlanır. belki daha kopmadan başlarsınız acı çekmeye. ipleri ona vermişsinizdir artık güvenmekle, kaybeden siz olacaksınızdır her halükarda. kendinizi unutur, değerlerinizi kaybedersiniz. bir nevi aptallaşır, sersemleşirsiniz. güveniniz yerle bir edildikçe kimseye güvenememeyi öğrenirsiniz ki asıl tehlikeli olan budur hayatta.
Güven : Bir gün hiç beklemediğiniz bir yerde; hiç tanımadığınız biri size içini döker. Anlam veremezsiniz önce şüpheciliğin doruklarında yaşarken. Sonra imkan tanırsınız, açılır önünüzde dostluğa giden bambaşka bir yol. O anlamasa da; vaz geçilmezdir artık. Olduğu için şükredersiniz sadece.
Zor iş bu güven. Markette kiloyla satılmıyor. Bir kere kurulur zor yıkılır, bir daha kurulması zordur. Ama eğer ikinci kere kurulabildiyse, yıkımı dehşetli olur.
Ne ki alt tarafı, iki hece beş harf...
Konumuz TDK değil tabii ki. Ben güven sorunları yaşayan bir insanım. Belki tek değilim, belki herkes böyle, belki ben arızalıyım bilemeyeceğim. Ama hep güven ve güvenmekle ilgili sorunum oldu. Eğer konuya dalarsak:
Güven : Yaşamın getirdiği paradokslardan en sosyal olanı.
Güven : Genelde 2 yaş itibariyle insanda kaybolan
Güven : En büyük ihtiyaç.
En zor sahip olunan.
En önemli, ve en nadide ,ve en unutulmuş ve en önemsenmemiş insan gereksinimi.
Birine inanırsın, sözcükleri vardır sana verdiği ve bakışları güven uyandıran.. Ya da belki senin güven uyandırmasını istediğin, o adamın bir hayat süresince yanında olacağını sanırsın o sözlerle, o güçlü duruşuyla, için rahat eder, huzur dolarsın, belki bir gün , en kötü gününde o olacaktır yanında, bir cenazede, bir karanlık ve gri günde, kara bir çukur gibi çeken yalnızlıkta.. Belki konuşmazsın bile, detaylar yoktur ve sadece o güven vardır, bilmek ve inanmak vardır. Manasız bir romantiklik de değildir üstelik. Çünkü sağlamdır, en sağlam matematik problemi gibi, bilirsin asla değişmez. O kötü gün gelse de gelmese de rahat uyursun, o yanındadır çünkü. Yalnız değilsindir ve olmayacaksındır. Karamsar olduğunda, gece yatağına o kara cüppeyle yattığında onun dostluğunun varlığı vardır en kötümser düşüncendeki aydınlık bir nokta gibi.
Ta ki bir gün bunun aslında senin hayalin olduğunu anlayana kadar.. Güvenmenin anlamsızlığı ve kendine kızgınlığın .. Ve şaşkınlığınla başbaşa kalana kadar inandığın, kendini inandırdığın upuzun zamana şaşarsın.
Güveneceğin biri var mıdır.. Güven var mıdır?
Güven : Aynanın biz tarafıdır. Öbür yan yoktur, akistir görmek istediğiniz.
Güven : Tırmanılan ağaçta rastlanılan sağlam dal, sudan geçerken basılan sallanmayan taş gibi, derin deniz dalışınızda buddynize olan gibi; hayatınızı tehlikeye atabilir bu güven, ölmenize sebep olabilir.
Güven : Zorakidir, insan bir dala tutunmayı arar hep. Ama tutunulan dal hep çürüktür.
Güven : Karşında sana sesiyle canıyla kanıyla gelenin var olduğuna inanmaktır.
Güven : Her insanın ihtiyacıdır. Eninde sonunda güvenmek isteriz. Ama asil olan korku hep durur kime güvendim ben diye.
Güven : Lades olacağını bilsen de çekiciğiline kapılırsın
Güven : Bazen hiç düşünmeden anlatmaktır en derin sırları tanımadığınız bir kişiye. Onda bir şeyler hissetmişsinizdir, gözlerinde o ışığı görmüşsünüzdür. Amaç denemek midir, sebep deli cesareti midir, yoksa bilinç altınızda yatan onun sır saklayabilen bir kişi çıkması yönündeki isteğiniz midir bilinmez...Günler geçtikçe anlatmaya devam edersiniz, anlattıkça anlatasınız gelir. Dost olur bir şekilde size...
Güven : İmkansızı oldurmaya çalışmaktır.
Güven : Bu da ekşide yazmış biri. Noktasına bile dokunmadan... Aynen..
güvendiğiniz an bağlanmışsınız demektir, bağlılık kaybetme korkusunu getirir. bir şeyi kaybetmekten korkuyorsanız sizi siz olmaktan çıkaran her şeyi yapana kadar denersiniz. pişman olacağınızı bile bile, belki bilmeyerek yaparsınız. bağlandıkça alışırsınız, alıştıkça bağlanırsınız. o bağ güçlendikçe koptuğu an yaşayacağınız acı katlanır. belki daha kopmadan başlarsınız acı çekmeye. ipleri ona vermişsinizdir artık güvenmekle, kaybeden siz olacaksınızdır her halükarda. kendinizi unutur, değerlerinizi kaybedersiniz. bir nevi aptallaşır, sersemleşirsiniz. güveniniz yerle bir edildikçe kimseye güvenememeyi öğrenirsiniz ki asıl tehlikeli olan budur hayatta.
Güven : Bir gün hiç beklemediğiniz bir yerde; hiç tanımadığınız biri size içini döker. Anlam veremezsiniz önce şüpheciliğin doruklarında yaşarken. Sonra imkan tanırsınız, açılır önünüzde dostluğa giden bambaşka bir yol. O anlamasa da; vaz geçilmezdir artık. Olduğu için şükredersiniz sadece.
Zor iş bu güven. Markette kiloyla satılmıyor. Bir kere kurulur zor yıkılır, bir daha kurulması zordur. Ama eğer ikinci kere kurulabildiyse, yıkımı dehşetli olur.
Ne ki alt tarafı, iki hece beş harf...
.jpg)
.jpg)
guven-me !
kaka kuka;güven-me derken kelime oyunu yapıp bana güvenebilirsin gibi hoş bir atraksiyon yaptınsa süper.... ama vurgulama anlamındaysa yorumun,şunu diyebilirim;valla ben kek gibi güveniyorum arkadaş !!ol-mu-yorrr be-ce-re-mi-yo-rummm...
imza:keksu
@kaka kuka,
Emrin olur abi :DD
@şekom,
Ben inşallah son defa güvenmişimdir. Kek olma halinde senle yarışabilirim ona eminim:)
Güvenimi sarsan, allak bullak eden, al aşağı eden öyle çok şey oldu ki, oluyor ki.. Ve ben her defasında, gururla "güvenmeyi seçiyorum"..
Bu da ayrı bir hastalık heralde.. ;)
E.
@ Evrim,
Sürekli güvenip o güven yıkılınca bir yerden sonra güvensizlik yaşam şeklin haline geliyor. Umarım hiç böyle bir yaşam şeklin olmaz