Yazarı : Platon ( Eflatun )
Çeviren : Eyüp Çoraklı
Yayın Evi : Kabalcı Yayınları
Türü : Felsefe
Sayfa sayısı : 278 sayfa
Basım tarihi : Nisan 2007

İ.Ö. 416 yılında Agathon adlı bir tragedya şairinin dönemin ünlü bilim,sanat,düşünce adamlarını davet ettiği içkili ziyafeti anlatır. Ancak ziyafet tanımlaması da tam olarak yeterli değildir. Çünkü bu toplantılarda gerek sanatsal gerek felsefi gerek politik konularda tartışmalar yapılır, kozlar paylaşılır. Şarap içmekse gelenektir. Mitolojiye değinilir, tanrılara ve efsanelere dair görüşler ortaya atılır.
"Symposion" da ise Platon aşk konulu bir şöleni anlatmıştır.

Kimi filozoflar aşkı; " Aşk (Eros ), tanrılar içinde en kıdemlisi, en saygıdeğer olanı, insanları erdem ve mutluluk edinme yolunda hem de ölümlerinden sonra en güçlü şekilde yönetenidir. " diyerek Eros' un kudreti olarak tanımlamıştır. Kimi filozoflar: " Aşk olmadan Aphrodite olmaz, Aphrodite ise iki tanedir. Öyleyse aşk da iki çeşittir. " demiş ve yalnızca göksel Aphrodite duyulan aşkın erdemli, kutsal, faydalı ve övgüye değer olduğunu savunmuştur. Aşk Sokrates' e göreyse; " kimi zaman ölümsüzlük isteği, kimi zaman iyiye ve güzel olan her şeye duyulan özlem ya da nesil üretme ve doğurganlık çabasının bir nevi dışa vurumu " olarak tanımlanmıştır. Ki doğurganlık da kendini ölümsüz kılma çabasıdır bir bakıma. Sokrates bunları söylerken aşkın ( Eros' un ) tanrı olmadığı fikrini ortaya atmış ve ortamdaki tüm filozoflara ayarı vermiştir.

Aristophanes' e göreyse aşk bir efsaneyle açıklanır: " İnsanlar eskiden dört kollu, dört bacaklı, hermafrodit, bir kafada iki ayrı yüze sahip ve çok güçlü yaratıklarmış. Kendi kendilerine yetebildikleri ve çok güçlü oldukları için her türlü taşkınlığı yapar, tanrıları onurlandırmayı ihmal ederlermiş. Bir gün Zeus buna çok sinirlenmiş ve insanları ortadan ikiye bölmüş; bir taraf erkek, bir taraf kadın olmuş. İkiye bölünen parçalar o kadar korkmuşlar ki birbirlerine sarılmışlar. Tanrılar bu işin böyle olmayacağını düşünüp, bedenlerini dünyanın farklı yerlerine dağıtmışlar. İşte o gün bugündür yarım olan parçalar, tamamlanmak için diğer yarılarını arar olmuşlar. " Günümüzde " ruh eşi " olarak bilinen kavram da bu efsaneye dayanmaktadır.

Ve Symposion' da aşk son olarak şu sözlerle dile gelir:

" Adi olan, ruhtan çok bedene tutulan şu bayağı aşıktır. Kalıcı olmayan bir şeye aşık olduğu için o da kalıcı olmaz. Çünkü aşığı olduğu kişinin beden çiçeği sararıp solduğunda o da bütün söz ve vaatlerinden utanarak kanatlanıp gider. "

" Aşkın doğru yolundan yürümek ya da yürütülmek, güzelin yolunda adım adım ilerlemektir. Aşk, tek bir güzel bedenden bütün güzel bedenlere, bütün güzel bedenlerden güzel eylemlere, güzel eylemlerden güzel bilimlere ve güzel bilimlerden de nihayet tek bir bilime; güzelin biliminden başka hiçbir şey bilmeyen bilime basamak basamak yükselerek, sonunda güzelliğin bizzat kendisini bilmektir. "

En hoşuma giden ruh eşine dair efsane ve tanımlama oldu. Ehh aşk yalan olduğuna göre ruh eşi diye de bir şey yok. Panik yapmadan dağılabiliriz yani.

Eserin daha detaylı içeriği hakkında buradan bilgi alabilirsiniz. Bu da kitabın arka kapak ve tanıtım yazısı.

Atinalı tragedya şairi Agathon İÖ 416 yılında ilk tragedyasıyla kazandığı birinciliği kutlamak amacıyla o dönemde Atina'nın önde gelen bilim, sanat, politika ve felsefe adamlarının katıldığı bir symposion düzenler ve bu symposion'a katılan herkes Aşk'a övgü niteliğinde bir konuşma yapar. Her biri Aşk'ın farklı bir niteliğini ortaya koyan bu konuşmalar aşk ve ahlak alanında Platon'un en güzel metinlerden birine, Symposion'a temel olur.
İlk defa Yunanca-Türkçe olarak çevirsini sunduğumuz Symposion Platon'un bütün diyalogları arasında okuyucuyu en çok cezbeden diyalogdur. Uzun ve sıkıcı tartışmalar, karmaşık akıl yürütmeler yoktur onda, aksine derin düşüncelerle eğlendiri hikayeler birbirine karışır. Bütün okuyucular tarafından anlaşılabilecek bir konusu vardır çünkü: Aşk. Symposion güçlü dramatik kurgusu ve şiirselliğiyle okuyucuyu adeta tutsak eder kendine.